Gerrit Terpstra van TTS Surhuisterveen somber over damsport: 'Geen aanwas vanuit de jeugd'

De klassementen zijn flink door elkaar gehusseld in de voorlaatste ronde. Ronde 13 was vooraf beoordeeld als ‘wellicht bepalend’ wie nog kans maakte op ereprijzen op 8 augustus tijdens de finale in De Lantearne in Surhuisterveen.

Ook deze ronde was er via internet weer een aantal partijen semilive te bewonderen. „Dammen via telefoon of tablet, is dat de toekomst?”, vraagt organisator Gerrit Terpstra uit Bakkeveen zich af. Het gaat om een nieuwe vorm van registratie, in plaats van het aloude damboekje. „Gaat deze wijze van registreren van een partij het gebruikelijke damboekje vervangen? Dat zou zo maar eens kunnen gebeuren. Ik denk dat het binnen nu en een aantal jaren standaard wordt. Het zijn ontwikkelingen die doorgaan.”

De damsport heeft het niet gemakkelijk. „Er spelen allerlei zaken, de vergrijzing slaat toe, het aantal dammers loopt terug. Er is geen aanwas vanuit de jeugd. Surhuisterveen, zo’n plek. Het is houden en keren om het clubje in de benen te houden. Oproepen leveren niet veel op. Schooldammen is ook erg hard achteruit gelopen. In Ureterp hadden we eerder voorronden en finales met 180 tot 200 kinderen. Als je nu nog 30 kunt krijgen, mag je blij zijn. En het kan wel, maar je moet er ook heel veel energie in steken. In Hoogeveen heb je 25-30 talenten, maar dat is een uitzondering.”

Voorbij

Terpstra damt bij TTS (Troch Tinken Sterk) in Surhuisterveen. „Twee jaar geleden hadden we 28 leden, nu 17. Er waren wat ziektegevallen, overlijdens, en mensen die zich niet meer opgeven. We hebben geprobeerd te fuseren, oud-leden benaderd. Maar ze komen niet. Het zaterdagdammen is voorbij.”

Het Zomerdamtoernooi slaat wel aan. „Men wil wel recreatief spelen. Het gros van de spelers bestaat trouwens uit senioren. De een is wat ambitieuzer dan de ander, in totaal zijn er zo’n 40 mensen. Ze moeten trouwens wel tien van de veertien partijen spelen om mee te dingen voor de prijs.”

Recreatief

Een recreatievere opzet kan wellicht helpen, meent de Bakkeveenster. „Misschien moet je naar de woensdagmiddag, naar een verengingsgebouw of kantine. Niet in een bond, met bondswedstrijden. Maar dan sluit je wel de echte dammers uit. Die hebben daar geen animo voor. In wezen draai je dan je club de nek om. Ik heb me trouwens ook in Leek opgegeven, daar zijn ze hartstikke blij dat je komt.”

Terpstra heeft liefst 60 jaar bij Surhuisterveen gedamd. „Dat is mijn clubje. Dit doet heel zeer. Ik ben heel lang secretaris geweest, de motor achter de verening. Vorig jaar waren we met een achttal op de zaterdag, met zeven dorpen. Leden uit andere dorpen halen, helpt niet. Iedereen vist in dezelfde vijver, dat schiet niet op. Het is nu afwachten hoe het gaat en je best doen. De mentaliteit van de mensen verandert ook. Ze bellen op vrijdag af, van ‘ik kan niet’. Daar kan ik slecht tegen...”